In dit laatste deel over discriminatie en zinloos geweld wil ik het over een aantal herinneringen uit mijn jongere jaren hebben.
Ik weet nog goed dat ik mij erg speciaal voelde toen ik net in Nederland aankwam na mijn adoptie door mijn Nederlandse ouders. Omdat ik in Brazilië niet voldoende voedingsstoffen binnen had gekregen, was ik wat klein van stuk vergeleken met andere leeftijdgenoten. Daarbij zag ik er natuurlijk ook mooi bruin uit van al die zon in Brazilië. Dit alles bij elkaar zorgde ervoor dat er veel bekijks was toen wij op Schiphol aankwamen. Wat ik mij ook nog goed kan herinneren is dat er veel mensen de auto van mijn ouders in keken wanneer wij met het gezin naar Frankrijk, Spanje, Zweden of gewoon in Nederland op vakantie gingen. Ik vind het niet fijn wanneer ik voor aap/aapje wordt uitgemaakt, maar het lange staren kwam daar voor mij ook dichtbij in de buurt (als je begrijpt wat ik bedoel).
Mijn ouders konden hier gelukkig goed mee omgaan. Als ik problemen op school had of andere problemen stonden zij altijd voor mij klaar.
Er is een lange tijd in mijn jeugd geweest dat ik niet donker wilde zijn en geen kroeshaar wilde hebben omdat ik regelmatig gepest werd. Het feit dat ik een Braziliaan ben en kleiner van stuk ben, zorgde ervoor dat ik mij vaak onzeker heb gevoeld. Tot op de dag van vandaag vinden wij het bijvoorbeeld nog steeds gebruikelijk dat de man groter is dan de vrouw. Of dat donkere mensen een donkere partner hebben, en Turken met Turken gaan en Aziaten met andere Aziaten enzovoort.

Een aantal jaren geleden toen ik naar Brazilië ging voelde ik mij weer even thuis. Met allemaal andere Brazilianen om mij heen. Het viel mij op dat de meeste mensen, in Recife waar ik geboren ben, zich niet druk maakten om hoe iemand eruit ziet. Zwart, wit, dik, dun, man vrouw, jong, oud, groot of klein. Dit vond ik mooi om mee te maken.
Natuurlijk lopen ook daar mensen rond die een mening hebben over homoseksuelen, lesbiennes, rijkere mensen en noem zo maar op, maar het voelde voor mij even anders toen.

Tot slot wil ik zeggen dat mijn nummer ‘Laat Het Los’ is ontstaan door deze levenservaringen. Met het nummer draag ik mijn boodschap uit naar iedereen dat het niet uitmaakt hoe je eruit ziet, maar dat wanneer je goed doet je ook goed zal ontmoeten. Iedereen is van vlees en bloed en iedereen mag er zijn zoals hij of zij is. 1 voor allen en allen voor 1. Gun elkaar die liefde, dat is gulheid.